Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011

Αχυράνθρωποι και Αρχολίπαροι

    Μάλλον θα έπρεπε να βάλουμε μια αγγελία στην εφημερίδα και να ζητάμε ένα πολιτικό που να μπορεί να πει την αλήθεια για μια φορά στον λαό. Δεν νομίζω να τον βρούμε αλλά φαντάζομαι θα άξιζε η προσπάθεια.
    Δυστυχώς στις μέρες μας δεν έχουμε ανθρώπους που να ενδιαφέρονται για την πολιτική και στόχο έχουν το καλό της κοινωνίας. Έχουμε ''ανθρώπους'' με ταλέντο στην υποκριτική που έκαναν την πολιτική επάγγελμα και πλουτίζουν στις πλάτες των συμπολιτών τους.
    Ειδικά στην πατρίδα μας όμως η κατάσταση νομίζω είναι κωμικοτραγική. Είναι τόσο κακοί υποκριτές που μόνο να τους αγνοείς μπορείς και λυπάμαι ειλικρινά για τους ανθρώπους εκείνους που άγονται και φέρονται από τα ψέμματα αυτών των αρχολίπαρων που το μόνο που τους νοιάζει είναι η εξουσία και τα αξιώματα. Όπως λέει και ο σοφός λαός ''τα πλούτη πολλοί εμίσησαν, την δόξα ουδείς''. Στην δική μας περίπτωση φυσικά, η δόξα και η εξουσία έχουν ως απότοκο και την οικονομική ευρωστία.
    Όταν η κοινωνία περνά δύσκολά είναι η καταλληλότερη εποχή για την πολιτική. Είναι η εποχή των μεγάλων υποσχέσεων, των αμέτρητων ''θα'' και της επίρηψης ευθυνών στην αντίπαλη παράταξη. Ποιός νοιάζεται πραγματικά για την κοινωνία; Ποιός πεινά δίπλα του ή ποιός πεθαίνει; Κανένας
Ένας βαθύς κυνισμός έχει καταλάβει τις καρδιές τους, αχυράνθρωποι χωρίς πραγματικά αισθήματα και στόχους για το κοινό καλό. Το πρωί και μπροστά στις κάμερες κονταροκτυπιούνται, αφορίζουν και λασπολογούν ο ένας των αλλων και όταν τα φώτα σβήσουν, όλα ξεχνιούνται και επιστρέφουν στις άνετες και ήσυχες ζωές τους.
    Κάνετε λάθος κύριοι, πολιτικός δεν είναι όλα τα πιο πάνω, πολιτικός είναι αυτός που με πνεύμα ανήσυχο και καρδιά γεμάτη φλόγα ζει και μεριμνά συνεχώς για το καλό των άλλων, για την κοινωνία και την πρόοδο της. Είναι οι φιλόσοφοι της αρχαίας εποχής, οι διανοούμενοι του σήμερα, άνθρωποι με πύρινη ψυχή που δεκάρα δεν δίνουν για τις τιμές και τις δόξες και το μόνο που τους νοιάζει είναι ο άνθρωπος δίπλα τους, το καλό όλων.
    Αυτοί οι άνθρωποι στις μέρες μας είναι κρυμμένοι στο σκοτάδι, ντρέπονται για την κατάντια της κοινωνίας μας και όσο και αν το θέλουν δεν μπορούν πια να βοηθήσουν. Το ίδιο το διεφθαρμένο σύστημα που μας κυβερνά είναι αυτό που τους αποβάλλει και τους περιθωριοποιει. Δεν αφήνει την φωνή τους να ακουστεί γιατί θα ήταν ενάντια σε αυτήν την σαθρότητα και την υποκρισία που μας έμαθαν να ζούμε.
    Για σκέψου λίγο όμως, ένας αχυράνθρωπος στην πραγματικότητα, ξεγελά εύκολα τα πουλιά (τις μάζες) αλλά δεν ξεγελά ποτέ τους πραγματικούς ανθρώπους, αυτούς που σκέφτονται με λογική και μπορούν να ξεχωρίσουν το ψέμα από την αλήθεια, αυτούς που αξίζουν από τις κάλπικες υποσχέσεις και τους ανυπόστατους διθυράμβους.
    Σκέψου το για λίγο και διάλεξε αν θα συνεχίσεις να τους πιστεύεις...