ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΥ ΑΛΛΑΖΕΙ Ή ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΥ ΒΟΥΛΙΑΖΕΙ;

   Βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη καμπή της ιστορίας αυτού του πολύπαθου τόπου και ίσως όλοι μας δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει ακόμα. Η κοινωνία εξελίσσεται και μεταβάλλεται πολλές φορές ανάλογα με τα γεγονότα τα οποία βιώνει και τις προοπτικές που διαφαίνονται κάθε φορά στον ορίζοντα. Νιώθω ότι ζούμε σε μια κοινωνία με χίλια διαφορετικά πρόσωπα, μια κοινωνία που ζει εγκλωβισμένη ανάμεσα σε ενα μαρτυρικό αλλά και εγκληματικά μυστικοπαθές παρελθόν, σε ενα παρόν που εμένα προσωπικά με τρομάζει και σε ένα μέλλον ακατάληπτα αβέβαιο αλλά και όπως διαφαίνεται και δυσοίωνο.

  Είχαμε μάθει τις τελευταίες δεκαετίες να ζούμε σε ένα κράτος γραφειοκρατικό, με δαιδαλώδεις διαδικασίες σε όλους ανεξαιρέτος τους τομείς λειτουργίας του και με μια νοοτροπία ωχαδελφισμού και ανευθυνότητας των υπευθύνων. Για ότι θετικό συνέβαινε σε αυτό το τόπο όλοι προσπαθούσαν να οικειοποιηθούν την επιτυχία για προσωπικά οφέλη, όμως για οτιδήποτε αρνητικό συνέβαινε, υπήρχε πάντοτε μια προσπάθεια αποποίησης ευθυνών, απόκρυψης των πραγματικών γεγονότων και ατιμωρησίας των ενόχων. Μακριά απ΄ τον κω.... μας και ότι νανε, όπως λένε χαρακτηριστικά και στην Ελλάδα. Η ανευθυνότητα στον μέγιστο βαθμό και η εγκληματική αμέλεια να αποτελεί βασικό στοιχείο στην διαμορφωμένη αντίληψη όλων μας. Η φράση "κρύψε να περάσουμε" είναι συνυφασμένη με το DNA μας ως λαού, αιώνες τώρα.

  Όταν έγινε όμως τελικά το κακό όλοι μείναμε αποσβολωμένοι, δεν ξέραμε πως να αντι- δράσουμε.....Είναι δυνατόν να συμβαίνουν τέτοια πράγματα στην Κύπρο; Είναι δυνατόν να έχουμε νεκρούς από αεροπορικά δυστυχήματα και από εκρήξεις τεραστίων διαστάσεων.....Αυτά συμβαίνουν αλλού, ΟΧΙ εδώ. Σαν και εμείς δεν είμαστε κοινοί άνθρωποι, δεν συμβαίνουν σε εμάς ότι συμβαίνει και στον υπόλοιπο κόσμο. Όταν δεν λαμβάνεις μέτρα και αδιαφορείς, κάποτε θα το πληρώσεις. Μπορείς να θάψεις μια βόμβα βαθιά μέσα στο χώμα και να εθελοτυφλείς ότι δεν υπάρχει, όμως μια μέρα είτε το θέλεις είτε όχι θα σκάσει και θα προκαλέσει τον όλεθρο και την καταστροφή.

   Αυτό πάθαμε και εμείς, βλέπαμε τον κίνδυνο της επερχόμενης καταστροφής αλλά κανένας δεν έπερνε το βάρος της ευθύνης για να το αποτρέψει. Ξέραμε τις πιθανότητες αλλά νομίζαμε ότι θα την βγάλουμε καθαρή. Αφήναμε το καιρό να περάσει για να είναι όλοι ευχαριστημένοι, πολιτικοί, στρατιωτικοί και όλοι όσοι αποσιωπούσαν το θέμα για το ¨καλό¨ της πατρίδας μας.

   Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΟΜΩΣ ΕΓΙΝΕ. Δεν μπορούμε να φέρουμε πίσω τους νεκρούς, ούτε να αλλάξουμε τα γεγονότα. Όμως για ακόμα μια φορά κανένας δεν καταδικάστηκε, κανένας δεν πήγε φυλακή, κανένας δεν ζήτησε έστω μια αληθινή συγνώμη, μέσα από την καρδία του. Πάλι θα αναλάβουν οι επιτροπές να βρούν τι πήγε λάθος και πάλι θα μας κοροιδεύουν ότι ψάχνουν να βρούν τον ένοχο. Δυστυχώς ο ένοχος δεν θα βρεθεί ποτέ.

   Σε αυτή την χώρα, ο στρουθοκαμιλισμός δεν έχει όρια. Βάζουμε τον φονιά να αποφασίσει αν είναι ένοχος ή αθώος και περιμένουμε με αγωνία να βγεί η απόφαση μετά απο χρόνια διεργασιών. Ένας λαός χωρίς σωτηρία θα έλεγα εγω.

   Όλοι είμαστε ένοχοι για το έγκλημα που έχει γίνει. ΟΛΟΙ ανεξερέτος. Ένοχοι αυτοί που το γνώριζαν και δεν έκαναν τίποτα, ένοχοι αυτοί που το υποπτεύονταν και δεν μίλησαν, ένοχοι και όλοι εμείς που ενώ τους ξέραμε ότι είναι ανίκανοι τους αφήσαμε να μας κοροιδεύουν τόσο καιρό. Και δεν αναφέρομαι σε καμιά πολιτική παράταξη, όλοι ήταν υπεύθυνοι αλλά και όλοι τόσο εγκληματικά ανεύθυνοι.

   Είμαστε μια κοινωνία που μεταφέρει από γενιά σε γενιά αντιλήψεις και ιδανικά που συγκρούονται μεταξύ τους. Όλοι ξέρουν ότι πρέπει να αντιδράσουν αλλά λίγοι το κάνουν, όλοι ξέρουν ότι πρέπει να γίνουν δραματικές αλλάγες αλλά κανείς δεν πέρνει την απόφασει. Ποιός θα δεχτεί να χάσει τα κεκτημένα του για το καλό των άλλων; Όλοι θέλουμε την αλλαγή, αλλά μια αλλαγή που δεν θα χρειαστεί να χάσουμε κάτι δικό μας για να συντελεστεί. Ο εγωισμός μας είναι πιο ισχυρός από την θέληση μας για κοινωνική μεταρρύθμιση. Είμαστε ένας λαός του show και του status όπως θα λέγαμε και αγγλιστί. Ένας λαός που αγανακτεί δύσκολα και ξεχνά πολύ εύκολα. Ένας λαός με μεγάλη ιστορία αλλά με πολύ σύντομο μέλλον αν συνεχίσουμε με τις ίδιες αντιλήψεις.

   Η κοινωνίας μας αλλάξει, προχωρά μπροστά και οι εξελίξεις τρέχουν καθημερινά. Ο κόσμος εξελίσσεται και τα δεδομένα δεν είναι ποτέ πραγματικά δεδομένα. Η επιτυχία και η καταστροφή είναι προιόντα γνώσεις, πρόληψης και τύχης. Αν είμαστε προετοιμασμένοι για τους κινδύνους τότε η καταστροφή δύσκολα θα έρθει.

    Τώρα είναι η ευκαιρία μας, ή θα αφήσουμε τον μέλλον μας στα χέρια άλλων και η τύχη θα δείξει τι θα γίνει ή μέσα από την γνώση και την επιθυμία για αλλαγή θα καθορίσουμε και θα διαμορφώσουμε ξεκάθαρα ένα μέλλον καλύτερο για εμάς και τα παιδιά μας.

Η ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΑΛΛΑΖΕΙ

   Σε αυτές τις δύσκολες ώρες που περνά η πατρίδα μας....σε αυτές τις μαύρες μέρες, όπου πέρα από τις εν ψυχρώ δολοφονίες 13 συμπατριωτών μας, έχουμε ταυτόχρονα την κατάλυση πολλών δημοκρατικών θεσμών, φίμωση της ελευθερίας του λόγου, άσκηση βίας από τις αστυνομικές δυνάμεις έξω από το προεδρικό, απόκρυψη της αλήθειας από όσους γνωρίζουν για το ποιος ευθύνεται για αυτό το αποτρόπαιο γεγονός και έγκλημα συνάμα μας έχουν κάνει όλους να νιώθουμε την αδικία και τον θυμό να μας πλυμμηρίζουν.

   Αυτές τις ώρες λοιπόν, που ο απλός κύπριος πολίτης βγαίνει αυθόρμητα στους δρόμους και μαζικά διαδηλώνει για πρώτη φορά στην ιστορία του χωρίς κομματικούς προσανατολισμούς αλλά για ένα κοινό σκοπό.....για την διαφύλαξη της αξιοπρέπειας μας ως λαού και για να σταματήσουν κάποιοι ανόητοι και ανίκανοι να μας θεωρούν αρνιά που δεχόμαστε τα πάντα χωρίς διαμαρτυρίες.....αυτές τις ιστορικές στιγμές λοιπόν, η απάθεια και ο ωχαδελφισμός δεν χωρούν ούτε στιγμή. 

   Τώρα είναι η στιγμή να φέρουμε τα πάνω κάτω, να αντιδράσουμε επιτέλους και να διεκδικήσουμε αυτά που μας ανήκουν δικαιωματικά. Το αναντίρητο δικαίωμα του κάθε πολίτη, μιας δημοκρατικής κοινωνίας να γνωρίζει ανα πάσα στιγμή την αλήθεια και η δικαιοσύνη να αποδίδεται σε όλους το ίδιο.

   Η αδιαφορία σε τέτοιες στιγμές είναι το ίδιο κατακριτέα με την συνενοχή όλων αυτών που μας εμπαίζουν. Η απάθεια έχει πια τελιώσει γιατί και η υπομονή μας έχει πια τελιώσει και όσοι το αρνούνται αυτό είναι ανεύθυνοι. Όταν στο μέλλον όμως, πράγμα που το απεύχομαι προσωπικά, χάσουν άδικα ένα δικό τους άτομο και δεν θα μπορούν βρούν απαντήσεις στα αναπάντητα ερωτήματα τους, τότε θα μετανιώσουν πικρά για την στιγμή που έκαναν πίσω από τα γεγονότα.....έμειναν αμέτοχοι στην απαίτηση της κοινωνίας για ένα καλύτερο μέλλον.

    Ας ζυγίσουν λοιπόν ακόμα μια φορά την συνείδηση τους και ας αποφασίσουν.....το μέλλον μας ανήκει και την ιστορία την γράφουμε εμείς οι ίδιοι με τις πράξεις μας.

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΛΟΓΙΑ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΑΞΙΩΜΑ, ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΟΥΣ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ

 ΧΘΕΣ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.....

   Όλοι αυτοί που είναι εξορισμού υπεύθυνοι για να διασφαλίζουν την Δημοκρατία στην πατρίδα μας, χθές βράδυ την δολοφόνησαν ωμά, στιγνά και χωρίς καμιά φειδό. Σκηνές που μόνο σε δικτατορικά καθεστώτα μπορούν να διαδραματιστούν. Ανεύθυνοι, που έριξαν δακρυγόνα και στην αρχή και στο τέλος της πορείας για να εγκλωβίσουν τον κόσμο στην μέση. Άνθρωποι ηλικιωμένοι να ποδοπατούνται, παιδιά να τρέχουν, έγκυες κοπέλλες να προπυλακίζονται ανευ λόγου και αιτίας.....Αν είχαμε ψες νεκρούς, ποιός ανίκανος θα έπερνε την ευθύνη αυτή την φορά;

Κομμουνιστές μόνο στα λόγια, Δημοκράτες μόνο στο αξιώμα, Φασίστες σε όλες τους τις πράξεις.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ

   Δεν σας φτάνει το αίμα 13 ατόμων, δολοφόνοι; Δεν σας φτάνει το κακό που κάνετε, φασίστες; Τώρα ρίχνετε δακρυγόνα σε μικρά παιδιά, μάνες, ηλικιωμένους......ανίκανοι!!!
   Ο κόσμος πήγε ειρηνικά, δεκάδες χιλιάδες κόσμος, για να εκφράσει την αγανάκτηση του και εσείς τον κυνηγήσατε και εσείς σαν φασίστες, σαν μια νεα χούντα, που τόσα χρόνια καταδικάζετε, ρίξατε τα δακρυγόνα και κάνατε χρήση βίας....ΓΙΑΤΙ;
   Γιατί ρε; Γιατί; Κινδύνευσε ο Δημητράκης; Κινδύνευσε ρε;
   Πέστε την αλήθεια μια φορά, μια φορά, πριν σας πάρει η οργή του κόσμου και σας σηκώσει....πέστε την αλήθεια γιατί ο κόσμος την ξέρει ήδη και αυτή την φορά δεν σας συγχωρεί. Δεν θα σας συγχωρέσει ποτέ....Το αίμα των νεκρών βρίσκεται στα χέρια σας και δεν θα φύγει ποτέ. Το έγκλημα που κάνατε δεν διαγράφεται και δεν παραγράφεται πλέον. Είστε ΟΛΟΙ συνένοχοι σε ένα μαζικό φόνο που θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί αν είσασταν λίγοι πιο ικανοί και ειλικρινείς, όχι μόνο με τον εαυτό σας αλλά και τον λαό που κυβερνάτε, κυβαρνήσατε αλλά δεν θα κυβερνήσετε πλέον με τον ίδιο εγκληματικό τρόπο ποτέ ξανά.
   Αν θέλετε να λέγεστε άνθρωποι, ΦΥΓΕΤΕ......Φύγετε μια για πάντα και μην επιστρέψετε ποτε πια πίσω....αυτοεξοριστήτε, αν έτσι καταφέρετε να βρήτε ησυχία και λύτρωση στην συνείδηση σας για το κακό που έχετε κάνει. Ο εχθρός δυστυχώς βρίσκεται εντός το πυλών και είναι το ίδιο επικίνδυνος και περισσότερο αδίστακτος από τον εξωτερικό. Προδότες ήσασταν, είστε και θα είστε για πάντα στη  συνείδηση μας, όποιο χρώμα πανό και σε όποια κομματική παράταξη και αν ανήκετε.
   Είστε όλοι δούλοι του χρήματος, της καλοπέρασης και της δόξας και αφήσατε τον λαό να αργοπεθαίνει. Μια πατρίδα να σβήνει και όλες τις αξίες να καταρρακώνονται καθημερινά. Κάνατε την ανηθικότητα και την υποκρισία επάγγελμα και νομίζατε ότι θα διαρκέσει για πάντα.
   Μια συμβουλή μόνο.....απαλλάξτε μας από την παρουσία σας, για να νιώσουμε και εμείς μια φορά ελεύθεροι.

Ο αγώνας τώρα ξεκινά..........

ΜΠΡΑΒΟ ΔΗΜΗΤΡΗ, ΤΕΛΙΚΑ ΕΒΑΨΕΣ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΚΟΚΚΙΝΗ......ΣΤΟ ΑΙΜΑ

ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΧΕΡΙΑ

  Απορώ αν έχουν μέσα τους καρδιά ολοί αυτοί οι πολιτικοί και οι κρατικοί αξιωματούχοι που δηλώνουν την θλίψη τους σήμερα και θεατρινίζουν μπροστά στις κάμερες για τον τραγική κατάσταση που έχει περιέλθει η χώρα μας. Κροκοδείλια δάκρυα για τα μάτια του κόσμου και από αύριο τα ίδια. Φωνές, καβγάδες και διαξιφισμοί του κερατά σε μια χώρα που οι υποσχέσεις και οι δηλώσεις είναι λόγια του αέρα.

   Είναι τραγικό, έχουν χαθεί τόσες ζωές σε μια μικρή χώρα και κανείς δεν θα τιμωρηθεί, όπως έχει συμβεί άπειρες φορές μέχρι τώρα.

   Μια, δυο, τρείς, δέκα, εκατό παραιτήσεις δεν σβήνει το αίμα κύριοι, καρεκλοκένταυροι. Οι νεκροί δεν έρχονται πίσω, ούτε ο πόνος της οικογένειας τους δεν θα καταλαγιάσει ποτέ για αυτούς τους ανθρώπους που χάθηκαν τόσο άδικα, την ώρα που ήταν σε εντεταλμένη υπηρεσία, γιατί κάποιοι άχρηστοι και ανόητοι (για να μην κάτι πιο προσβλητικό) τόσο καιρό αδιαφορούσαν και δεν έκαναν τίποτε για ένα θέμα τόσο σημαντικό και που έκρυβε τόσους κινδύνους.

   Τα λόγια τα μεγάλα μετά τα γεγονότα δεν οφελούν κανένα, ούτε έχουν καμιά σημασία για πολλούς από μας. Ήσασταν, είστε και θα είστε πάντα υπόλογοι σε όλους μας για την ανικανότητα σας, σε όποιο πολιτικό χώρο και αν ανήκετε, όποια θέση και αν κατέχετε. Υπόλογοι και δολοφόνοι εξ αμελείας. 

   Μπορεί να την πάροδο του χρόνου, το ρουν της ιστορίας και η μνήμη να ξεθωριάσουν τα γεγονότα και τα ίδια πληκτικά πρόσωπα να εμφανίζονται στους δέκτες των τηλεοράσεων μας κάθε βράδυ αλλά ο θεός δεν ξεχνά και κάποια μέρα θα πληρώσετε. Η αδιαφοριά για τον συνάνθρωπο μας και η υποκρισία είναι τα μεγαλύτερα αμαρτήματα κατά την γνώμη μου, είναι αυτά που οδηγούν την κοινωνία μας σε σήψη και μαρασμό και καταρράκώνουν τον μοραλισμό και την αγάπη που κρύβουμε όλοι μέσα μας.

   Καλή σας νύκτα κύριοι και ελπίζω τα πρόσωπα των νεκρών να μην σας αφήσουν να ησυχάσετε ποτέ από δω και πέρα, αν έχετε έστω και μια σταγόνα συνείδησης μέσα σας.

   Ευχαριστούμε για το σκοτάδι που μας χαρίσατε.

ΔΙΔΥΜΑ ΦΕΓΓΑΡΙΑ - ΑΛΕΚΑ ΚΑΝΕΛΛΙΔΟΥ & ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΤΡΟΠΑΝΟΣ

ΠΩΣ ΝΑ ΓΛΙΤΩΣΕΙ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ Ο ΕΝΑΣ ΑΠ' ΤΟΝ ΑΛΛΟ
ΠΩΣ ΘΕΣ Ν' ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΟΥΡΑΝΟ

ΠΟΣΟ ΜΑΛΑΚΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΑΥΤΟΣ Ο ΤΑΚΗΣ;