Έχουμε χάσει το μέτρο σε αυτή τη χώρα, ξαφνικά μέχρι και η Μαρικκού που τα Λεύκαρα έμαθε για τα κοιτάσματα Φυσικού Αερίου και όλοι μιλούν για τα οικόπεδα 12, 5, 3 και για τις πλατφόρμες εξόρυξης, για τα λεφτά και τα κέρδη που θα έχουμε. Όλα τα Μέσα Μαζικής Αποβλάκωσης αφιερώνουν αμέτρητες ώρες συζητήσεων και αναλύσεων και ξανά συζητήσεων και αντιπαραθέσεων για να μας ενημέρωσουν όσο καλύτερα δύνανται για το αναπάντεχο και θαυμαστό γεγονός που μας προέκυψε. Και συν αυτού μας προβάλλουν σαν ευχάριστο διάλειμμα και για να χαραρώσουμε λίγο τα προγράμματα πνευματικής αποχαύνωσης "Κορίνα η Ατίθαση", "Νατάσα η Παρθένα", "Άσπρα - Κόκκινα Μπαλόνια" παίζοντας με την νοημοσύνης μας και μετατρέποντας μας σε πνευματικά φυτά χωρίς ίχνος κριτικής σκέψης και διαλογισμού.
Έχουμε χάσει το μέτρο, γιατί πριν δύο μήνες θάβαμε 13 αθώους συνανθρώπους μας εξαιτίας της ματαιοδοξίας, της ανικανότητας και της ασυνεννοησίας κάποιων ανθρώπων που εμείς θέσαμε τις τύχες μας στα χέρια τους. Έξι χρόνια πριν κλαίγαμε για 121 συναθρώπους μας που και αυτοί πέθαναν άδικα, σε μια άτυχη στιγμή και κανείς δεν βρέθηκε ύποπτος ούτε κανείς πλήρωσε για τα λάθη του.
Τώρα οι Τούρκοι μας απειλούν με πόλεμο και δείχνουν πιο αποφασισμένοι από ποτε και εμείς "αερίζουμε" το μυαλό μας με μεγάλες ιδέες και για ένα λαμπρό μέλλον για την χώρα μας. Ένα μέλλον όμως για ποιόν, για εμάς, για αυτούς, για τους άλλους; Τωρά που ο λαός έχασε την εμπειστοσύνη του προς τους ψεύτες πολιτικούς, ποιός θα πάρει το μέλλον αυτής της χώρας στα χέρια του; Ποιός έχει το θάρρος και την τόλμη να πάρει τις πιο δύσκολες αποφάσεις;
Τώρα δεν είναι ώρα για πανηγυρισμούς και για φρούδες ελπίδες....Είναι η ώρα των πιο δραματικών αποφάσεων για την χώρα μας, είναι η ώρα της ευθύνης, η ώρα που χρειαζόμαστε πολιτικούς με αρχ....... (με το συμπάθιο) που θα σηκώσουν την χώρα ολόκληρη στους ώμους τους και θα πάρουν τις σωστές αποφάσεις για το μέλλον.....Δυστυχώς όμως γιατί Λεωνίδες, Θεμιστοκλήδες και Βενιζέλοι δεν γεννιούνται πλέον, ούτε ένας στο δισεκατομμύριο....Ριψάσπιδες, καρεκλοκένταυροι και συμφεροντολόγοι είναι στην πλειοψηφία τους. Όμως και η σημερινή κοινωνία δεν θα έλεγα ότι χαρακτηρίζεται από κάτι διαφορετικό. Οι ίδιοι οι πολιτικοί είναι μια εικόνα, μια μικρογραφία, μια προβολή της κάθε κοινωνίας και όλων όσων η ίδια αντιπροσωπεύει προς τα έξω. Κανείς μας δεν θα ήθελε να χάσει, έστω και για λίγο την βολή του ή να θυσιάσει κάτι προσωπικό για το καλό του γενικού συνόλου. Κανείς....κάποιος άλλος να δώσει, κάποιος άλλος να προσφέρει για να σωθεί το κράτος και όλα καλά.
Λέτε να υπάρχει ελπίδα....Όπως είπε κάποτε και ο ποιητής Κώστας Μόντης "Χρόνια σκλαβκιές ατέλιωτες, τον πάτσον τζαι τον κλώτσον τους, εμείς τζιαμαί, ελιές τζαι τερατσιές πάνω στο ρότσο τους". Χιλιάδες χρόνια, αμέτρητα χρόνια είμαστε εδώ σε αυτή τη γη και επιβιώνουμε, προσαρμοζόμαστε στις εκάστοτε συνθήκες και συνεχιζουμε μπροστά, με τις ρίζες μας πάντοτε ελληνικές και τις καρδιές μας ανοικτές για όλους. Σε περίπτωση που ένα από τα δύο χαθεί, παραμερίσουμε δηλαδή ή υποβαθμίσουμε την ελληνική μας παιδεία ή κλείσουμe τις καρδιές μας και γίνουμε εσωστρεφείς και καχύποπτοι τότε όλα χάθηκαν....θα ακούσουμε ξαφνικά μια απόκοσμη κραυγή να λέει με τρεμάμενη αλλά διαπεραστική φωνή "η πολις εάλω" και εμείς θα ρωτάμε ξαφνιασμένοι το γιατί.
Πρέπει να στηρίξουμε γερά τις βάσεις τους παρελθόντος μας και όλα όσα μας προσδιορίζουν ως λαό για να μπορέσουμε να ονειρευτούμε ένα μέλλον, όχι όπως μας το προσφέρουν οι άλλοι και πέρνουν τις αποφάσεις για εμάς, αλλά όπως το φανταζόμαστε πραγματικά στις πιο ζωντανές, όμορφες σκέψεις και ονειρά μας.
