Είναι δυστυχώς τραγικό να ζούμε σε μια τόσο μικρή κοινωνία και να μας χωρίζουν τόσα πολλα. Η σκέψη ότι για κάθε πράξη μας πρέπει αυτή να διέπεται απο πολιτικά κίνητρα ή να μας κατηγοριοποιεί πολιτικά ή κοινωνικά, εμένα προσωπικά με θλίβει αλλά είναι η αλήθεια. Είναι ένα συμπέρασμα που κατέληξα πριν δυο μέρες, αν και βαθεία μεσα μου το γνώριζα πάντα, όταν απόφασισα να συμμετέχω σε μια κατά τα άλλα ανεξάρτητη και ακομματική εκδήλωση για να δηλώσουμε συμπαράσταση στους Αγανακτισμένους που αγωνόζονται σε όλη την Ευρώπη για μια καλύτερη κοινωνία.
Όταν δήλωσα συμμετοχή για το γεγονός ήμουνα τόσο χαρούμενος και αισιόδοξος ότι επιτέλους μερικοί ανθρώποι σκέφτονται όπως και εγώ, έχουν σιχαθεί το πολιτικό σύστημα στην χώρα μας και πήραν μια πρωτοβουλία για κάτι ανεξάρτητο και αυθόρμητο. Έστω και για μια φόρα είπα ας είμαστε ενωμένοι για ένα κοινό σκόπο.
Η πραγματικότητα όμως πολλές φορές απέχει πολύ από την αλήθεια και κάποιοι που ελπίζουμε σε ένα καλύτερο κόσμο και μια πιο δίκαιη κοινωνία απογοητευόμαστε καθημερινά. Και εξηγώ.....
Ενώ είχαν δηλώσει συμμετοχή 200 άτομα, όταν φτάσαμε στην χώρο της εκδήλωσης υπάρχαν μόνο 15 με 20 άτομα, 3 ελληνικές σημαίες, ένα πανό που δήλωνε τον ακομματικό σκόπο της συγκέντρωσης και 2 πανό πιο πίσω με καθαρά πολιτικό περιεχόμενο. Ήταν φανερό ότι όσοι βρίσκονταν εκεί ανηκαν σε συγκεκριμμένο πολιτικό χώρο και είχαν έλθει για πολύ συγκεκριμμένο σκοπό εκεί.
Αν και φαντάζει τραγικό, το τι σημαία κρατάς σήμερα στην Κύπρο, δηλώνει και τι κόμμα φηφίζεις. ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΑΛΗΘΕΙΑ......είναι το κατάντημα μιας κοινωνίας με κατεχόμενη την μισή της πατρίδα.....κρατάς κυπριακή σημαία είσαι αριστερός, κομμουνιστής, κρατάς ελληνική σημαία είσαι δεξιός, φασίστας. Δεν μπορούμε ποτέ, μα ποτέ, να συμφωνήσουμε έστω και στο πιο απλό. Το να πραγματοποιηθεί μια εκδήλωση χωρίς να πάρουμε καθόλου λάβαρα και σύμβολα μαζί μας φαντάζει τόσο δύσκολο και εξωπραγματικό.
Έχουμε καταντήσει έρμαια μια μερίδας ανίκανων και άχρηστων πολιτικών, που με πρόσχημα το καλό αυτού του τόπου λιμένονται χρόνια ολόκληρα την πολιτική σκηνή και φανατίζοντας συστηματικά τις μάζες προσπαθούν συνεχώς για το ατομικό τους και μόνο καλό. Καρεκλοκένταυροι και ψηφοθήρες, αυτά τα ανήθικα όντα εκμεταλλεύονται την προσκόλληση των πολιτών σε συγκεκριμμένα πιστέυω, τις παρωπίδες που φοράμε ως λαός σε καινούργιες ιδέες και γενικά την ανύπαρκτη διάθεση μας για φιλελεύθερη σκέψη και αντίσταση στο κατέστημένο, για να βρίσκονται συνεχώς στο προσκήνιο και να μας αποπροσανατολίζουν από τα πραγματικά προβλήματα μας.
Έχουμε εναποθέσει τις ελπίδες μας σε επικίνδυνους ανθρώπους, που λατρεύουν το χρήμα και την δόξα και βολευόμαστε με πρόσκαιρες χαρές και ατομικά βολέματα, σε ένα σύστημα σάπιο και διεφθαρμένο.
Η αλλάγη εκ βάθρων να πρέπει να ξεκινήσει πρώτα από μέσα μας και μετά να επεκτάθει στην κοινωνία. ΔΕΝ ΒΑΡΕΘΗΚΑΤΕ τον εμπαιγμό;
Η ελευθερία της σκέψης και αντίδραση μας σε αυτή την ολοκληρωτική πολιτικοποίηση της κοινωνίας μας σε όλες της εκφάνσης της δεν αποτελεί ούτε προδοσία (όπως μερικοί το χαρακτηρίζουν) ούτε αναρχισμός. Είναι η αναπόληση μιας άλλης δημοκρατίας, πιο ρομαντικής, πιο αληθινής και ενός κράτους πραγματικά δίκαιου και ίσου για όλους.
Αυτές ήταν οι σκέψεις ενός απλού πολίτη, που θέλει να θεωρήται κοινωνικό και πολιτικό ον αλλά όχι κομματικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου